Een provinciestad. Tegenwoordige tijd. De voorbezichtiging van een tentoonstelling over “kapitalistisch realisme”. Galeriehouder Moritz heeft zijn vrienden en kennissen van de plaatselijke kunstkring uitgenodigd, een gevarieerd gezelschap. Het wachten is op Kiepert, voorzitter van de kunstkring. Op een van de schilderijen blijkt ze te zijn afgebeeld op een compromitterende manier. Zij heeft de macht de tentoonstelling te verbieden. Kieperts ex-geliefde is ook aanwezig, samen met hun verwende elfjarige dochter, die polaroidfoto’s maakt van de gasten. Momentopnames van gestrande levens, onbereikbare geliefden, vluchtige affaires. Kiepert arriveert, verbiedt de tentoonstelling. De drukker Richard bedenkt een nieuwe ordening, zonder het gewraakte schilderij. Kiepert wordt opnieuw uitgenodigd. Vlak voordat zij de tentoonstellingsruimte betreedt hangt Moritz het bewuste schilderij om zijn hals en gaat tegen de muur staan…
Trilogie Van Het Weerzien is door Botho Strauss geschreven in de zeventiger jaren. Samen met de legendarische regisseur Peter Stein werkte hij in die dagen aan een bewerking van Zomergasten van Gorki. Trilogie Van Het Weerzien vertoont opvallende overeenkomsten met dat stuk en met het werk van Tsjechov. Het verschil is dat bij Botho Strauss het leven van alledag geen troost biedt voor ongelukkige liefdes en gemankeerde toekomstdromen. De personages verwachten niet meer dan dat dezelfde patronen zich opnieuw zullen voordoen. Dit klinkt als een tragedie, maar dat is het stuk zeker niet. De voorstelling is licht en vluchtig, gebeurtenissen trekken als een serie foto’s aan het oog voorbij.
Regie: Jules Noyons
Regie-assistent: Carline Hansen
Spel: Tineke Hoopman, Margo Jonkeren, Henk Bakker
Fotografie:
