Na anderhalf seizoen als regie-assistente bij Pionier, kreeg ik de kans om zelf de regie te voeren van de eenakter One for the Road van Harold Pinter. Deze voorstelling werd speciaal gemaakt voor het Utrechts amateurtheater-festival en was de derde en afsluitende productie van Pionier in het seizoen 2001-2002.

Aan mijn keuze voor One for the Road is een zorgvuldige speurtocht naar het juiste toneelwerk voorafgegaan. Het ging erom welk stuk mij intrigeerde, vragen en beelden opriep, voor mij een “trigger” vormde. Daarbij moest ik rekening houden met het aantal rollen, de speelduur etc. Na enige tekstbewerking begon eind februari een periode van ruim drie maanden intensief repeteren. Vooral de eerste maand is er veelvuldig gebruik gemaakt van improvisatie om omgevingen, sferen en emoties te creëren, die als handvaten voor de acteurs zouden kunnen dienen. Deze zoektocht, die hier en daar ondersteund werd door videomateriaal, was erg spannend.

Ik had een progressieve aanpak voor ogen, waarbij het publiek heel direct bij het stuk betrokken zou worden of zich zelfs medeplichtig zou voelen. Daarom lag de nadruk op het spel als zodanig, en is de voorstelling van “schmuck” verschoond gebleven. Deze invalshoek vergt heel wat van de acteurs en is daarom wel riskant.